Ostatni wpis, pt. „Umowy śmieciowe” wywołał dyskusję na dwóch odrębnych portalach społecznościowych, których nazw nie wymienię.

Bardzo dziękuję za te dyskusję i cytuję uwagę jednego z użytkowników, bo „ładnie” prezentuje najczęstsze zarzuty stawiane umowom zlecenie.

Szklany1‏ napisał: cyt.: „Umowy śmieciowe zyskały swą nazwę, gdyż pozbawiają pracownika przywilejów umowy na etat: prawo do urlopu, gwarancja zatrudnienia, limit czasu pracy. Do tego często są wymuszane przez zleceniodawcę właśnie z ww. powodów- dotyczy to długotrwałego zatrudnienia.”

Otoż odpowiadając na ten zarzut, potrzeba zadać dwa podstawowe pytania

• ile osób, których prawa są łamane zgłasza nadużycia odpowiednim instytucjom?
• Ile osób zwraca się o pomoc do prawnika?

Jeżeli obowiązki, nałożone umową zlecenia na zleceniobiorcę, odpowiadają w istocie  umowie o pracę, to należy to zgłosić i doprowadzić do ustalenia stosunku pracy.. Akurat w tym zakresie przepisy dosyć mocno stoją po stronie pracownika. I każda z tych instytucji – Zakład Ubezpieczeń Społecznych, prokuratura, czy Państwowa Inspekcja Pracy bardzo chętnie przyjmą zgłoszenie.

Ponadto – o czym często się zapomina – umowy o pracę, za wyjątkiem sytuacji szczególnych, nie dają „gwarancji” zatrudnienia, a okres wypowiedzenia można uzgodnić także w umowie zlecenia.

Co do „urlopu” i „czasu pracy”. Do natury umowy zlecenia należy wynagrodzenie za działanie z należytą starannością, a nie za czas wolny.  Cechą umowy zlecenia jest realizacja określonych działań na rzecz dającego zlecenie. To, jak strony rozplanują sposób, czas realizacji zlecenia i wynagrodzenie, to kwesta umowy pomiędzy zleceniodawcą i zleceniobiorcą  a także specyfiki zlecenia.

I tu wracamy do pierwszych pytań: ile osób konsultuje zawierane umowy z prawnikiem; ile osób, spośród tych, które sądzą, że ich prawa są łamane zgłasza to odpowiednim instytucjom i wspiera – np. występując w charakterze świadka – tych, którzy na taki ruch się zdecydowali?